Roma, 20 luglio 1536. – Paolo III, tramite breve pontificio, conferma per Maria Lorenza Longo le concessioni fatte precedentemente, alle quali aggiunge la facoltà per la Fondatrice e attuale abbadessa di scegliere una consorella chiamata a succederle nell’ufficio di abbadessa, nonché di poter aumentare il numero delle monache, portandolo da dodici a trentatré; non si omette alla fine di chiarificare ogni dubbio, dichiarando che tali facoltà si intendono concesse anche se Maria Lorenza Longo era stata precedentemente sposata e aveva avuto figli legittimi, senza aver fatto alcuna esperienza di vita religiosa (Archivio Segreto Vaticano, Arm. XLI, vol. 3, f. 272r-273r: minuta; Napoli, Archivio delle Clarisse Cappuccine, cart. IX, n. 7: originale. Ediz.: Bullarium Capuccinorum III, 8-9; L. Iriarte, Origine e primo sviluppo delle Clarisse Cappuccine, 1792-1795).
Datum Romae, apud Sanctum Marcum, sub annulo Piscatoris, die XX iulii MDXXXVI, pontificatus nostri anno secundo.
[sul verso] Dilectae in Christo filiae Mariae Laurentiae Longae, abbatissae monasterii S. Mariae in Ierusalem, Neapolitanae <civitatis>.
Dilecta in Christo filia, salutem et apostolica benedictionem.
Alias nos monasterium monialium sub invocatione Beatae Mariae de Ierusalem apud hospitale pauperum infirmorum incurabilium, Sanctae Mariae de Populo, Neapolitanae <civitatis>, in quodam loco inibi per te designato, iam tunc construi inceptum pro una abbatissa ac duodecim monialibus Tertii Ordinis Sancti Francisci, iuxta regulam Sanctae Clarae, tria vota regularia dicti Ordinis profitentibus, in quarum numero septem conversae et servientes eidem monasterio per te deputandae non comprehenderentur, et quae inibi sub regulari observantia dicti Ordinis et perpetua clausura ac protectione Sedis Apostolice, et cura unius confessoris saecularis vel regularis pro missis celebrandis et earum confessionibus audiendis ac sacramentis ministrandis duntaxat, in sacerdotio et aetate provecta constituti exemplarisque vitae et religionis zelatoris, per te quamdiu viveres, et deinde per abbatissam et maiorem partem monialium professarum monasterii huiusmodi eligendi, Altissimo famularentur, necnon monasterium ipsum, nisi in casu extremae necessatis et per paucos dies, absque licentia et consensu maioris partis ipsarum monialium exire valerent, sine alicuius praeiudicio ereximus.
Ac tibi, ut vita tua durante, monasterium huiusmodi, cuius moniales tibi tamquam matri et superiori obedire tenerentur, regere et gubernare ac pro regimine, ritu, moribus, regulari observantia et illarum instructione unam vel duas cuiusvis Ordinis moniales ad id voluntarias, quae de suorum superiorum licentia ad dictum monasterium se transferre valerent, pro hac prima vice postulare, et unam ex eis, tempore obitus tui, in abbatissam eligere seu deputare, et nonnulla alia tunc expressa facere valeres, ipseque numerus duodenarius augeri non posset.
Ac rectores dicti hospitalis de eiusdem hospitalis bonis tibi ac abbatissae et monialibus dicti monasterii victui necessaria, prout tunc faciebant, absque conscientia scrupulo ministrare, ipseque confessor nonnulla tunc expressa facere valeret concessimus, ac monasterium ipsum illiusque bona teque ac abbatissam et moniales pro tempore existentes, sub Beati Petri et Sedis Apostolicae ac nostra protectione suscepimus, et omni iurisdictione et superioritate loci Ordinarii pro tempore existentis exemimus, inter alia per quasdam nostras sub datum videlicet XI kalendas martii, pontificatus nostri anno primo confectas litteras, prout in illis plenius continetur.
Cum autem, sicut exibita nobis nuper pro parte tua petitio continebat, locus designatus praefatus, quem iam tu et aliae duodecim moniales et septem conversae praedictae ingressae fuistis, minus capax pro monasterio monialium huiusmodi existat, praesertim cum plures, zelo devotionis ac religionis inductae, cupiant una tecum in monasterio praefato Altissimo famulari, ac pro parte tua nobis fuerit humiliter supplicatum, ut in premissis quodque monasterium ipsum prout alia eiusmodi Ordinis monasteria reguntur et gubernantur, regatur et gubernetur, aliisque infrascripta tibi concedere opportune providere de benignitate apostolica dignaremur.
Nos, huiusmodi supplicationibus inclinati, volumus et apostolica auctoritate tibi concedimus ut tu, quae infirmitate forsitan incurabili gravata, et quam in abbatissam, matrem et superiorem dicti monasterii praefecimus, monasteriuum huiusmodi in quocumque alio loco similiter sine alicuius prae iudicio construi facere valeas.
Decernentes ipsum monasterium noviter construendum per te, quamdiu vixeris et deinde per aliam abbatissam, per ipsius pro tempore moniales eligendam, prout alia eiusdem Ordinis monasteria reguntur et gubernantur, regi et gubernari, in dictoque constructo vel construendo monasterio, non solum duodecim, sed etiam triginta tres moniales, sine tamen dicti hospitalis onere, includi posse illasque te recipere, et predictae duodecim et aliae postea ad habitum et monasterium huiusmodi recipiendae, vita tua durante, professionem in alicuius personae in dignitate ecclesiastica constitutae per te et, post mortem tuam, per abbatissam ipsius monasterii pro tempore existentem eligendae, manibus emittere teneantur; et non solum tempore obitus tui, ut praefertur, sed etiam ante et quando tibi placuerit, unam ex dictis duodecim, quae tamen dictum Ordinem expresse professa et in aetate legitima constituta et alias ad id idonea fuerit, te prius regimine et administratione huiusmodi cedente, alias iuxta dictarum litterarum tenorem in abbatissam eligere et deputare; tuque ac ipsa abbatissa per te eligenda vel alia quae pro tempore fuerit, confirmatione alterius superioris non egeat, sed absque alia confirmatione et benedictione administare, regere ac alia facere possit, quae aliae dicti Ordinis abbatissae, post confirmationem et benedictionem, de iure vel consuetudine facere possunt et consueverunt.
Et si quae dubia vel difficultates super praemissis vel aliis in posterum pro tempore occurrerent, duos vel tres in iure canonico doctores, per te vel abbatissam praedictam eligendi, ea declarare possint. Tuque et ipsa confessorem et capellanum iuxta formam litterarum predictarum, quem magis idoneum reputaveris et illa reputaverit, et habere poteris et illa poterit, eligere possis et valeas, et illa possit et valeat, litteras predictas et in eis contenta quaecumque ad hoc, si opus fuerit, extendentes et ampliantes.
Non obstantibus praemissis et apostolicis ac provincialibus et sinodalibus constitutionibus et ordinationibus ac statutis et consuetudinis, etiam iuramento, confirmatione apostolica vel quavis firmitate alia roboratis, privilegiis quoque indultis ac litteris apostolicis etiam in forma brevis, quibus illorum omnium ac litterarum prefatarum et quarumcumque scripturarum occasione praemissorum quomodolibet confectarum tenores presentibus pro sufficienter expressis ac de verbo ad verbum insertis, nec non modos et formas ad id servandos pro individuo servatis habentes, hac vice duntaxat illis alias in suo robore permansuris, harum serie specialiter expresse derogamus. Nec non omnibus illis, quae in dictis litteris voluimus non obstare, ac quod tu olim virum habueris iam defunctum, ex quo prolem legitimam susceperis et numquam antea monialis tacite vel expresse professa fueris, nec regulam predictam experta, ceterisque contrariis quibuscumque.
Datum Romae, apud Sanctum Marcum, sub annulo Piscatoris, die XX iulii MDXXXVI, pontificatus nostri anno secundo.
[sul verso] Dilectae in Christo filiae Mariae Laurentiae Longae, abbatissae monasterii S. Mariae in Ierusalem, Neapolitanae <civitatis>.